درصحنه روابط بینالملل، دولتها ابزارهای متفاوتی جهت پیشبرد اهداف و منافع ملی خود به کار میبرند که بخشی از این ابزارها مادی و بخشی غیرمادی است. به نحوی که این ابزارها عمدتاً به شکل غیرمستقیم برمنافع مهم دولتهای رقیب، اثر گذاشته وباعث تغییررفتار آنها میشود. دردورانی که توسل به زور در روابط بینالملل کاهش یافته یا حداقل دولتها احتیاط بیشتری درتمسک به این ابزار دارند، تاثیرگذاری بر حوزههای حساس شکل دیگری یافته است که تحریم نمودی از آن است.
تحریمهایی که در سالهای اخیر به خاطر مسئله هسته ای ایران، علیه این کشور وضع شد، روابط ایران را با دیگر کشورها تحت تأثیر قرار داده و بدین ترتیب منافع این کشور را متأثر نمود. متعاقب تحریمها، ایران روابطش را با بسیاری از کشورها بخصوص کشورهای اروپایی از دست داد و بدین ترتیب، روابط رو به رشد ایران با چین به ویژه در حوزه اقتصاد و تجارت شتاب بیشتری یافت. اما با انجام مذاکرات بین ایران و گروه 5+1 و احتمال لغو تحریمها و بازگشت بازیگرانی اقتصادی که سابقاً در ایران فعال بودند، روابط و همکاریهای این کشور با چین تحت تأثیر قرار میگیرد. سؤالی که مطرح است این که با کاهش تحریمها علیه ایران، چشم انداز آینده روابط اقتصادی ایران و چین چگونه است؟ و پاسخ ما به سؤال این است که با کاهش تحریمها علیه ایران، چشم انداز اقتصادی ایران و چین روند نزولی خواهد داشت.
واژگان کلیدی: تحریم، ایران، چین، روابط اقتصادی و تجاری.